Grijs met gele stippen…

Ongeveer een week geleden ben ik mee op pad geweest de hei op. Het is een fraaie herfstdag, de zon schijnt en de lucht is fris maar niet koud.
Op een gegeven moment word ik uit de rugzak gehaald waar ik al die tijd in heb gezeten. Om mij heen blauwe lucht met in de verte wat wolken flarden. Ik bevind me lekker in het zonnetje met mijn rug tegen een opgewarmde steen. Niet ver van mij vandaan loopt een grijs kiezelpad in de richting van een andere identiek uitziende steen. Beide stenen zijn grijs en bovenin voorzien van een gele stip. De stenen lonken naar elkaar als waren het vuurtorens met een geel licht bovenin. Vanuit mijn perspectief ziet het pad eruit als een breed, maar bijna onbegaanbaar lint naar de volgende steen. Met mijn benen doe ik er zeker de hele dag over om die volgende steen te bereiken. Nee, ik wacht liever tot ik weer word opgepakt en teruggestopt in de rugzak. Dan maar weer in het donker…